Sara 20 yaşında. Amerika’nın New Jersey eyaletinde, Pittstown’da yaşıyor. Onun geçtiğimiz aydan beri sosyal medyada çok konuşulur olmasının sebebi ise geçtiğimiz ay plaja gittiğinde onu bikiniyle gören bir kadına yazdığı mektup.
20 yaşındaki genç kız oldukça nadir görülen, intestinal psödö-obstrüksüyon isimli bir hastalığa sahip. İki sene önce teşhisi konan bu hastalık, genç kadının hiçbir şey yiyememesine sebep oluyor. Vücuduna bağlanmış serumlarla beslenen Sara, midesine bağlı bir başka serumu da kusma riskine karşı midesindeki sıvıyı boşaltabilmek için kullanıyor.
İki senedir vücuduna bağlı bu aparatlarla yaşamak zorunda olan genç kız hastalığını kabullenmiş ve tedavisinin gerektirdiği şekilde yaşamaya alışmış. Alıştığı bir başka şey ise sahile gidip bikini giydiği zamanda etraftan gelen bakışlar olmuş.
Geçtiğimiz haftalarda denize gittiğinde, onu vücudundaki aparatlarla gören bir kadının Sara’ya verdiği alışılmışın dışındaki tepki ise 20 yaşındaki genç kızın, o kadına minnet dolu bir mektup yazmasına sebep olmuş;
İşte o mektuptan bazı kısımlar;
‘Sahilde yanıma gelmen senin için zor oldu mu bilemiyorum, benim için tanımadığım insanlar konuşmak zor. Fakat sen öyle kendinden emin yürüdün ki yanıma, hem de ben bu haldeyken, kimse bizden aksini bekleyemezdi. Sen benim gerçekte kim olduğumu gördün – gözlerindeki korkuyu kimsenin fark etmemesi için uğraşan bir genç kız.
Benim yanıma bu yüzden mi gelmiştin bilemiyorum, ama sana teşekkür etmek isterim. Kronik bir hastalıkla yaşamak, özellikle hastalık dış görünüşünü benimki kadar değiştiriyorsa, hiç de kolay değil. Normal kıyafetlerim üstümdeyken oldukça sıradanım, ama sahilde olay tamamen başka.
Sahilde herkesin vücudu ortada fakat benim durumumda ‘her şey’ ortada. Vücudumdan sarkan tüpler ve serumlar herkesin her gün gördüğü şeyler değil. Bana göre oldukça normal ancak insanlar benim bir bilim kurgu filminden fırladığımı düşünüyorlar. Ama sen beni gerçek biri gibi gördün. Üstümden sarkan şeylere değil, gözlerimin içine baktın. Ve sonra bana teşekkür ettin.
Fark ettin mi bilmiyorum ama çok şaşırdım. İnsanların yanıma yaklaşıp iğrenç olduğumu söylediği ya da havuza sahiden bu şekilde mi gireceğimi sorduğu zamanlar oldu. Sen yanıma yaklaşırken, en kötüsünün geleceğini sandım. Olan şeye ise çok şaşırdım; sen bana bikinimin çok yakıştığını, senin de aynı hastalığı geçirdiğini, benim ne kadar ilham verici olduğumu söyledin. Bu sahiden çok şey ifade ediyordu.
Yüzeceğim bu tatile hazırlanırken saatlerce hangi mayomu yanımda getirmem gerektiğini düşündüm. Sonra sahip olduklarımın hepsini ve gerekirse yenisini almak için biraz para aldım yanıma; çünkü her şeyi mümkün olduğunca kapatacak bir tane olsun istiyordum. O sabah bir son dakika kararıyla, sanki göbeğimden sarkan bir şey yokmuş gibi davranıp, bikinimi giymeye karar verdim. Çok gergindim. Her genç kızın vücudunun nasıl göründüğüyle ilgili endişeleri vardır ama benim durumumda bu endişeyi 100 ile çarp. O gün biz plaja henüz gelmiştik, sen yanıma yaklaştın, bense herkesin vücudumdaki tüplere baktığını düşündüğüm için çok gergindim. Ama seninle konuştuğumuz o birkaç dakikadan sonra bütün endişelerim uçtu gitti. O anda vücudumun nasıl göründüğünün hiçbir önemi olmadığını anladım. Tatilde bikinilerle ilgili düşünmem gereken tek şey ise yanıma çok fazla getirmiş olduğum oldu.
İşte bu yüzden sana teşekkür ederim. İyi insanlara olan inancımı tazelediğin için teşekkür ederim. Kendi bedenimde kendime güvenmemi sağladığın için teşekkür ederim. Ve son olarak da tatilimin tadını çıkarmam için ihtiyacım olan cesareti bana verdiğin için teşekkür ederim.
