CÜNEYT ORUÇ
Bugün Anneler Günü...
Kimileri şanslı…
Koşacakları, sarılacakları ya da bir telefonla sesini duyacaklar anneleri var…
Kimileri hüzünlü…
Koşacakları, sarılacakları anneleri bu dünyadan çok uzakta…
Ama onların da hatıraları var, anneleriyle yaşadıkları güzel günler var…
Her ne kadar ticari de bulunsa, bir zararı yok aslında, senede bir gün de olsa annelerimizi çok özel hissettirmenin…
Dünyada hangi varlık sizi her şart altında böylesine koşulsuz kabul eder, sarıp sarmalar, yaralarınızı iyileştirir…
Hangi insanın yanında çocukluğunuza dönebilir, kocaman adamlar, kadınlar da olsanız çocuk gibi davranmanıza izin verilir…
Bugün hayattaysa eğer, annelerimize sarılalım, doyasıya kokusunu içimize çekelim…
Uzaktaysa eğer sesimizi ondan esirgemeyelim…
Yarın çok geç olabilir, aradığınız o kokuya, o sese hasret kalırsınız yoksa…
Siz dünyada anneler gününün yaratıcısının bile annesiyle hayatta iken hep kavgalı olduğunu biliyor muydunuz? Kendisi de anne olamadan bu dünyadan göçüp giden, ABD’li öğretmen Anna Jarvis’in hikayesi bile tek başına ibret verici aslında.
Annesinin yokluğunda nasıl suçlamış kendini…
Belki de hayattayken ondan dileyemediği özrü, annesi öldükten sonra anneler günü için yaptığı mücadeleyle nasıl dilemeye çalışmış…
Anna Jarvis, ilk kez 1908 yılında bir okulda 407 çocuk ve anneleriyle gerçekleştirdiği bu özel kutlamanın resmileşmesi için yıllarca mücadele etmiş, ancak 1914 yılında bunu ABD Temsilciler Meclisi’ne kabul ettirebilmişti…
Kendisi için bu kadar duygusal anlamlar ifade eden günün ticarileştiğini görünce birçok davalar da açmış, ancak hiçbirini kazanamamıştı ABD’li öğretmen…
Ama yine de ticari falan demeden bir küçük hediyenin de zararı olmaz aslında…
Bu sabah kalktığında anneniniz hayattaysa çok şanslısınız koşun yanına…
Yanına ulaşacak kadar şanslı olamayanlar sarılsın telefona…
Sesini de duymak imkansızsa eğer, o fotoğraf albümüyle başlasın bugün…
Ona hayattayken en yakın insan kimdi bir düşünün…
Teyzeler vardır, belki de arkadaşları…
“Onun yerine seni aradım” deyin, onların anneler gününü kutlayın…
Bende bugün yaşasaydı 85 yaşında olan annemin fotoğraflarıyla başladım güne…
Ve her ne olursa olsun,
hayatta her kaybedişe, her zorluğa inat…
“Bir tek annem olsun, bana bir şey olmaz” diyen o şarkı sözündeki gibi…
Anne gücünü arkamda hissetmenin keyfini yaşayacağım bir süre daha şımarıkça…
O şimdi çok uzaklarda olsa da...
