Son bir yıla dönüp baktığımda enkazdan başka bir şey görmüyorum ardımızda…

Ekonomik enkaz, eğitim enkazı, sosyal enkaz, esnaf enkazı, batan sektörlerin enkazı vs. vs. vs. …

Liste çok uzun…

Tüm bunlar yetmezmiş gibi bir de İNSANLIK enkazı var ardımızda… Hem de dağ gibi!

Kimin eseri bu?

Siyasilerin mi? Sistemin mi? İktidar ortaya koyamayan korkak hükümet yöneticilerin mi?

Yoksa krizden nemalanarak zenginliğine zenginlik katmak isteyenlerin mi?

Fırsatçı işverenlerin mi?

Tabiri caizse boğazımıza kadar çamura battığımız bir dönemde birlik olmayı bir türlü beceremeyen, ölümüne muhalefet yapan milletin 48 tane vekilinin mi?

Yok… Tek başına hiçbirinin değil…

BİZİM ESERİMİZ…

HEPİMİZİN ESERİ!

Sadece Pandemi döneminde kaybetmedik insanlığımızı…

Yeni bir olay değil bu…

Son birkaç yıldır ince ince işledik bunu, üzerinde emek verdik…

Ve sonunda da insanlığımızı kaybettik bu küçücük adada…

Biz 40 dervişiz, kırkımız da birbirimizi biliyoruz sonuçta değil mi?

***

Önceden affetmek en büyük erdemdir derdim…

HAYIR AFFETMEK EN BÜYÜK ERDEM DEĞİLDİR…

AFFETMEK EN BÜYÜK KERİZLİKTİR…

Ben peygamber değilim…

Yapan çeksin bana ne… Bedduamı da ederim küfrümü de…

Çünkü bazı insanlar affedilmez, affedilmeyi HAK ETMEZ…

Geçmişte bırakmak lazım onları, geleceğe taşımamalı…

Ve en önemlisi…

GEÇMİŞ HİÇBİR ZAMAN GEÇMİŞTE KALMAZ…

Geçmişi unutmadan yola öyle devam etmeli…

YOKSA AYDINLIK YARINLAR GEÇMİŞİN KİSVESİ ALTINDA AYDINLANMAZ…

Bir gün tokat gibi çarpıverir insanın suratına…

Bunu da tarihe not düşeyim…

Bir Cumartesi anekdotu olsun…

***

Gelelim asıl konumuza…

Bu kadar aforizmayı boşuna yazmadım sonuçta…

***

Çamur bir siyasetle, saçma sapan kararlarla düşe kalka bir buçuk yıl geçti Covid-19 gölgesinde…

Değil bir adım ilerlemek, eldeki avuçtakini de kaybettik…

YETMEDİ…

Zam üstüne zam yapan siyasilerimiz “Pandemiyi başarıyla yönettik!” diyor…

Güler misin ağlar mısın?

Faizsiz öteleme yapılacaktı değil mi?

Barolar birliği çıksın açıklasın kaç insana mazbata gitti ve gitmeye devam ediyor?

Haciz davaları kaç tane?

“Pandemiyi başarıyla yönettik” …

***

Hiç dikkatinizi çekti mi bilmiyorum ama bu ülkeye çalışmak için gelen, burada inşa edilen binaların her tuğlasında emeği olan, restoranlarda siz sevdiklerinizle keyifli zaman geçirirken, size en iyi hizmeti vermeye çalışan, “Ay ben yapamam o işi!” dediğiniz işlerde çalışan Pakistan vatandaşları artık burada yok…

Çok büyük çoğunluğu döndü ülkesine…

Neden mi?

Hem sizin BAŞARIYLA YÖNETTİĞİNİZ Pandemi yüzünden, hem de yıllardır HOR GÖRÜLMEKTEN artık bıktıkları için!

Sahip çıkmadınız hiçbirine!

Hor gördüğünüz yetmezmiş gibi evrensel kanunlarda sahip oldukları haklarını da vermediniz. Haklarını vermediğiniz de yetmedi, hiçbirinin bir hakkı olduğuna bile inanmadınız!

Bu insanlar işsiz ve aç kaldığında kaçınız yardım eli uzattı?

Hadi onu da geçtim kaçınız selam verdi?

Ben cevap vereyim sizin yerinize, cevap zaten ortada: HİÇBİRİNİZ!

Utanıp yerin dibine gireceğiniz yerde bir de çıkıp başarıdan bahsediyorsunuz…

***

İNSANLIK…

***

Ha tabi siz daha kendi insanınıza sahip çıkamamışken, kendi insanınız banka borçları yüzünden evlerini kaybetmişken, çocuğuna bez bile alamıyorken, çalışmak için buraya gelen ülkenizi kalkındıran insanlara nasıl sahip çıkacaksınız ki?

Yan dairenize taşındıklarında aynı apartmanda yüzlerine bile bakmadığınız, hastalıklıymış gibi koşar adımlarla uzaklaştığınız bu insanlar gelmişler mi gitmişler mi umurunuzda olur mu hiç?

Benimki de laf…

Ha sadece Pakistan vatandaşları değil…

Uzak Doğu, Afrika ve dünyanın diğer ülkelerinden gelenler için de aynılarını yaptınız (PARALI ZENGİNLER HARİÇ) …

Bu zamana kadar yıllardır hepsinin sırtından milyonlarca lira kazandınız…

Vergilerini çatır çatır aldınız…

Köpek bağlansa durmayacağı yerleri onlara EV DİYE villa fiyatlarına kiraladınız…

“Kuzey Kıbrıs’ı hizmet sektöründe dünyanın bir cazibe noktası haline getirdik” dediniz hor gördüğünüz insanların emekleriyle…

Günde 16 saat çalıştırıp asgari ücret bile vermediniz…

***

Vicdan?

Ahlak?

İnsanlık?

***

AMA!

Bu insanların vebali sizin boynunuzda olacak…

Bu insanların bedduaları sizlerle yaşayacak…

Ve bu insanlar sizi hayatlarının sonuna kadar affetmeyecek…

Yaptıklarınızı, onları nasıl ezdiğinizi asla unutmayacaklar…

Sadece pandemiden, işsizlikten, parasızlıktan bu çalışanlara sahip çıkmadığınız için değil, onları görmezden geldiğiniz, hor gördüğünüz için sizleri affetmeyecekler…

BUNDAN SONRA İFLAH OLMAYACAĞIZ ARKADAŞLAR!

BİZDEN NEFRET EDİYORLAR!

***

Affetmeyin sakın…

Affetmek bu coğrafyada, özellikle üzerinde yaşadığımız adada, erdem değil aptallıktır…