Okulun kapısından içeri giren her çocuk, aslında sadece sınıflara değil, geleceğe adım atar. Ancak ne yazık ki, aynı kapının hemen önünde çocuklarımızı geleceğinden çalan bir başka manzara sıkça karşımıza çıkıyor: tütün kullanan çocuklar. Henüz hayatlarının baharında, sağlığını, nefesini ve hayallerini tüketen bu alışkanlık, toplum için sessiz bir alarm niteliğinde.
Tütün kullanımı, çocukların gelişim çağında hem fiziksel hem psikolojik olarak geri dönülmez zararlar bırakıyor. Nikotin bağımlılığı erken yaşta başladığında, ileride kurtulması çok daha zor bir zincire dönüşüyor. Sadece sağlık boyutuyla değil; çocukların eğitimden kopmasına, okul başarısının düşmesine ve sosyal çevrelerinin olumsuz etkilenmesine de yol açıyor.
Okul çevreleri, gençlerin bir araya geldiği, birbirini kolayca etkilediği yerler. Tütün ürünleri satan veya gizlice pazarlayan kişiler için en cazip alanlardan biri ne yazık ki bu bölgeler oluyor. Denetim eksikliği, ilgisizlik ve toplumun sessizliği de bu tabloyu daha da ağırlaştırıyor. Bir çocuğun sigaraya başlaması, çoğu zaman merakla ve arkadaş etkisiyle oluyor; fakat bu “küçük deneyim”, bir ömür boyu sürecek bağımlılığa dönüşebiliyor.
Bu sorunun çözümü yalnızca polisin ya da okul yönetimlerinin değil; ailelerin, öğretmenlerin ve toplumun ortak sorumluluğudur. Çocuklara “sigara içme” demek yeterli değil; onlara sağlıklı yaşam bilincini, bedenlerine değer vermeyi ve bağımsız kalabilmeyi öğretmek gerekiyor. Aynı zamanda okul çevrelerinde sıkı denetimler yapılmalı, tütün satışı ve kullanımı kesin kurallarla engellenmeli.
Okul önünde sigara tüttüren her çocuk, aslında geleceğin umut ışığını yavaş yavaş söndürüyor. Bu manzaraya alışmak, görmezden gelmek ya da “büyüyünce bırakır” demek, toplumsal bir ihanettir. Çünkü bir çocuğun kaybolan sağlığı, bir neslin kaybolan umudu demektir. Toplum olarak yapmamız gereken, bu çocukların elinden sigarayı almak değil sadece; yerine daha güzel bir gelecek, daha sağlıklı bir nefes ve daha güvenli bir yol koymaktır.
BİR ÇOCUĞUN NEFESİ , HEPİMİZİN GELECEĞİ….