Trafik cezaları, toplum düzenini sağlamak, sürücüleri dikkatli olmaya teşvik etmek ve can güvenliğini korumak için vardır. Ancak son yıllarda cezaların uygulama biçimi, asıl amacını aşarak vatandaş üzerinde maddi ve psikolojik bir baskı aracına dönüşmeye başladı.
Bir sürücü, direksiyon başında ciddi bir ihlal yapmadan yalnızca “elini camdan çıkardı” diye ceza yiyorsa, burada sorgulanması gereken şey trafik güvenliği değil, cezaların mantığıdır. Çünkü bu tür uygulamalar artık güvenliği sağlamak yerine, para cezası yoluyla gelir elde etme aracı haline gelmiştir.
Evet, kurallar olacak, çünkü düzen lazım. Ama kuralın da mantığı olacak! Alkollü araç kullanan, kırmızı ışıkta geçen, emniyet şeridini işgal eden sürücüye ceza yaz haklısın. Ama insanlara bahane bularak “elini dışarı çıkardın” diye ceza kesmek, güvenliği değil öfkeyi büyütür.
Sorulması gereken kritik sorular şunlardır:
1) Direksiyondan kısa süreliğine elini çıkarmak gerçekten trafiği tehlikeye atıyor mu?
2)Cezaların amacı insanları korumak mı, yoksa bütçe açığını kapatmak mı?
3)Vatandaşın gözünde devletin güven veren otoritesi mi güçleniyor, yoksa ceza kesen bir tahsildar görüntüsü mü oluşuyor?
Elbette ki trafik kurallarına uymak hepimizin sorumluluğu. Ancak kuralların da mantıkla, cezaların da ölçüyle uygulanması gerekir. Aksi takdirde trafik güvenliği için oluşturulan düzen, insanları sisteme yabancılaştırır. Sürücüler kendilerini güvende hissetmek yerine sürekli gözetlenen ve her an ceza kesilecekmiş gibi yaşayan bireyler haline gelir.
Bugün insanlar kırmızı ışığı ihlal etmenin, emniyet şeridi işgal etmenin veya alkollü araç kullanmanın cezasına değil; “camdan elini çıkardın”, “emniyet kemerini geç taktın” gibi abartılı denetimlere öfkeleniyor. Çünkü bu cezalar güvenliği artırmak yerine adaletsizlik duygusunu pekiştiriyor.
Unutulmamalıdır ki adaletsiz görülen her kural, aslında kural olmaktan çıkar. Cezaların caydırıcı olması için önce haklı bulunması gerekir. Devlet, vatandaşına güven aşılamalıdır; vatandaş da kuralların gerçekten kendisini koruduğunu bilmelidir. Ancak o zaman trafik güvenliği için verilen mücadele, amacına ulaşabilir.
Unutun bu bahaneci cezaları!
Gerçek güvenlik için önce yolları onarın, işleyen bir trafik düzeni kurun, insanı merkeze alın. Vatandaş kendini cezayla değil, adaletle korunmuş hissettiğinde trafik de düzelir, düzen de gelir.
BU CEZALAR BİZİM CANIMIZI Mİ KORUYOR?
YOKSA CEBİMİZİ Mİ BOŞALTIYOR?
KARAKUŞ