Hasaan Hawthorne, 18 yıl önce ABD'nin Alabama eyaletinde "Tibial Hememelia" adı verilen bir hastalıkla, kaval kemiklerinde sorunlarla dünyaya geldi.
Hasaan sadece 2 günlükken, doktorlar ailesine iki seçenek sundu: İlk seçeneğe göre, talihsiz bebeğin bu şekilde büyümesine izin verilecekti ve hayatı boyunca tekerlekli sandalyeye mahkum kalacaktı. İkinci seçenekte ise Hasaan'ın bacaklarının dizinden aşağıda kısmı kesilecekti ve protez kullanılacaktı.
Hasaan henüz 4 aylıkken ailesi bu zor kararı verdi ve minik bebeğin 2 bacağı dizlerinden itibaren kesildi. Hasaan 14 aylık olduğunda protez bacaklarına kavuştu.
4 yaşındayken koşmaya başlayan Hasaan, 5 yaşına geldiğinde gençler liginde beyzbol oynamaya başladı.
Bacaklarının kesilmeyeceği ve tekerlekli sandalyeyle yaşamana devam edeceği alternatif senaryoya göre oldukça hareketli bir hayat sürmeye başlayan genç, daha rahatspor yapmasına olanak sağlayacak, 10 bin dolarlık kavisli protez bacaklar 2007 yılında hibe aldı.
"BENİM BACAKLARIM DAHA EĞLENCELİ"
11 yaşındayken verdiği bir röportajda protez bacakların normal bacaklara göre daha "eğlenceli" olduğunu söyleyen Hasaan, insanları üzgün görmeyi değil, neşelendirmeyi sevdiğini, herkes gibi olduğunu sadece bacaklarının farklı olduğunu söylemişti.
Hasaan, büyüdükçe tek bir spor dalına odaklanmış ve çocukluktan beri ilgi duyduğu güreşe yönelmişti.
Hasaan, tek bacağıyla müsabakalara çıkan ve üniversite öğrencilerinin yarıştığı NCAA'de şampiyon olan Anthony Robles'i örnek aldı ve okulun güreş takımına katıldı.
Tezahüratlar altında 70'ten fazla maça çıkan ve oldukça başarılı bir sezon geçiren Hasaan, ilk sezonunu kendi sikletinde 3. sırada tamamladı.
Geçtiğimiz Cumartesi günü ise Hasaan'ın rüyalarının gerçek olduğu gündü.
REKOR KIRARAK ŞAMPİYON OLDU
Henüz 2 günlük bir bebekken mücadeleye başlayan Hasaan, yıllar süren serüvenini Alabama eyaleti şampiyonu olarak taçlandırdı.
Sezonu 37 maçı da kazanarak bitiren genç sporcu, bu zaferinin kendisine milli takım ve üniversite takımı yolunu açmasını umuyor.
Yaptığı seçimle oğlunun tekerlekli sandalyede yaşamına devam etmek yerine başarılı bir sporcu olmasında payı olan babası Demon ise, seyircilerin onu gözü yaşlı bir şekilde izlediğini ifade ediyor.
Demon, kendimize kısıtlamalar koyarak yaşlanmanın kolay olduğunu, oğlunun ise bunun aksini ispatladığını ifade ediyor.
