Takvimler yine 6 Şubat’ı gösteriyor. İki koca yıl geçti, ama içimizdeki soğuk hiç dinmedi. Bugün, yeniden soğuğun içimize işlediği gün. Çünkü o gece, sadece hava soğuk değildi. Enkaz altındaki çocuklarımızın, yaşlıların, annelerin, babaların üşüdüğü kadar üşüdük hepimiz. O gecenin soğukluğunu asla unutmayacağız. O yüzden 6 Şubat, hep soğuk kalacak.
ZAMAN GEÇER AMA ACI DONUP KALIR
Zamanın iyileştiremeyeceği yaralar vardır. Evet, şehirler yeniden inşa ediliyor, yeni binalar yükseliyor, hayat devam ediyor. Ama acılar unutulmuyor. Evlatlarını kaybeden annelerin gözyaşları kurumadı. Sevdiklerini yitirenler hâlâ o son sarılmayı hatırlıyor. Kimisi, bir mezar taşı bile olmadan kayıplarının ardından yas tutuyor.
Yazacaklarım bu kadar…
ÇOCUKLARIMIZIN GELECEĞİNİ, HAYALLERİNİ ELLERİNDEN ALANLAR AYNI ACILARA GEBE KALMANIZ DİLEĞİMLE…
