Karakuş Öz yazdı...

Seçim atmosferi, bir ülkenin sokaklarına, kahvelerine, meydanlarına ve hatta evlerin en sessiz köşelerine kadar sızan bir dalgadır. Henüz sandıkların kurulmasına zaman olsa da, ülke köşe köşe çalkalanmaya başladı bile. Çünkü seçim sadece bir oy verme günü değildir; umutların, kaygıların, vaatlerin ve hayal kırıklıklarının iç içe geçtiği uzun bir süreçtir.

Bugün sokaklara kulak verildiğinde, her köşe başında farklı bir cümle yankılanıyor:

“Kurtuluş bu seçimde mi?”

“Değişim gelecek mi?”

“Yoksa yine aynı hikâye mi?”

Siyasi partiler, vaatlerini süsleyerek halka ulaştırma telaşında. Meydanlarda büyük cümleler kuruluyor, ekranlarda parlayan sözler söyleniyor. Ancak halkın gündemi daha çıplak: marketteki fiyatlar, bitmeyen faturalar, çocukların geleceği, işsizlik ve adalet beklentisi. Halkın derdi basit, ama derin: yaşamı sürdürebilmek ve yarına güvenle bakabilmek.

Seçim derdi başladığında, ülke ikiye, üçe, bazen de onlarca parçaya bölünür gibi olur. Fakat aynı zamanda bir ortak nokta da ortaya çıkar: herkesin derdi seçimdir. Çünkü gelecek, bir pusulanın içine sıkıştırılmış küçük bir işaretle şekillenecektir. O işaret, milyonların birikmiş öfkesini, umudunu, korkusunu ve beklentisini taşıyacaktır.

Şimdi ülke köşe köşe çalkalanıyor. Kimi öfkeyle, kimi heyecanla, kimi de derin bir umutsuzlukla bakıyor bu sürece. Ama gerçek şu ki: seçim artık sadece bir tarih değil, toplumsal bir hesaplaşmadır. Sandığa atılan her oy, ülkenin kaderine yazılacak yeni bir satırdır.

Ama unutmayalım: seçim demek, halkın cebindeki yangını, mutfağındaki boş tencereyi, gençlerin göç hayalini, işsizliğin ve adaletsizliğin gölgesini konuşmak demektir. Bugün ise ne görüyoruz? Koca koca kürsülerden süslü sözler, renkli vaatler, yıllardır tekrarlanan boş cümleler. Yeter artık! Halk bıktı bu sahte tiyatrodan.

İşte bu yüzden, seçim derdi başladığında ülke çalkalanır; çünkü aslında çalkalanan sandık değil, toplumun kalbidir.

Ve…

Sandık günü geldiğinde, atılan her oy sadece bir tercih olmayacak; yılların öfkesinin, çığlığının, “artık yeter” haykırışının karşılığı olacak.